BERLIN MORGUNN HINN OG HINN OG HINN

Það er stórkostleg tilfinning að hugsa til þess að vera í Berlín eftir hádegi á morgunn. Mér finnst sú borg mergjuð. Uppfull af einhverju sem hrífur mann, þe mig. Við vorum þar fyrir tveim árum og gistum í íbúð í A-Berlín. Þar var einhvernveginn sagan, og auðvitað er hún þar allsstaðar. Nefnilega saga okkar sem ennþá lifum, saga styrjaldarinnar seinni, á hverju horni.  Saga nútíðar, hvernig þeim hefur tekist með byggingarlistina í kjölfar allrar eyðileggingarinnar. Saga bjartsýni, "hvernig var þetta hægt?" allt saman. Saga sameiningarinnar sem var ekki svo lítið mál, þe saga sameiningar A- og V- Berlínar, sem gekk stirðlega. Í orði hét Berlín Austur og Vestur Berlín, lengi eftir sameiningu og heitir í orði enn.   Það er svo margt sem gerðist í Berlín, mikil örlagasaga. Þar fyrir utan er borgin eitthvað svo "heit", "lifandi", og mikið stuð í andrúmsloftinu........

  

LÁTUM ÞAÐ VERA AÐ SÆRA FORSETAFRÚNA OKKAR

Skömm að því að Dorrit skuli sjá sig tilneydda að koma með yfirlýsingu sem þessa. Það er leiðinlegt til þess að vita að vísir að subbulegri blaðamennsku er að nema land hér. Dorrit hefur ekki gert þessu landi neitt NEMA GOTT..........

Dorrit segir frétt DV móðgandi og særandi

FRIÐARSÚLA YOKO ONO

Er þetta ekki óttalega einkennilegt. Talað er um að allir Reykvíkingar séu ánægðir með þessa friðarsúlu, það er einhver tvískinnungsháttur í þessu.   Og hvar eru allir umhverfisverndunarmennirnir og konurnar. Mér er ómögulegt að sjá þetta í sem tákn friðar, ég sé þetta þannig að verið sé að eyðileggja Viðey, og sýninna til Skarðsheiðar og Esju, þó sjálf sé ég ekki háð útsýni, allavega vil ég ekki borga fyrir það, en það er önnur saga.  Þessi súla er bara minnismerki fyrir Yoko Ono sjálfa, það verður aldrei talað um friðarsúluna í Viðey, heldur verður þetta súlan sem hún "þið vitið" Yoko Ono, inní þar kemur einhver persónudýrkun á Yoko, og John Lennon, sem er allt í lagi, en ekki útí Viðey.   Margir nefna Magnús Stephensen í sömu andrá og Viðey, hefði ekki verið nær að gera afsteypu af honum, úr því verið er að gera eitthvað minnismerki. Hlutirnir verða að fara heita það sem þeir eru, ........

FRAMSAGNARKENNSLA FYRIR NÝBÚA, LEIFUR HEPPNI

Ég var orðinn soldið leið á þessu stagli við yfirferðina á Leifi, svo ég skrapp bara upp í bókasafn, sem ég geri svo oft til að slappa af og sjá það sem fyrir ber þar.  Núna var erindið að finna lestrarbækur fyrir Jóhönnu.  Það var úr nógu að moða, auðvitað var ég svo forneskjuleg að byrja á því að spyrja um Gagn og Gaman, og þær alltaf jafnkurteisar, og vildu ekki neita mér strax um þá bók, en auðvitað er hún bara til núna hjá söfnurum, sem ég skil vel. Sjálf nældi ég í i. útgáfu af litlugulu hænunni, þvældri og mikið notaðri, með litlu gulu hænunni í peysufötunum.........

 

Eg sem betur fer var fljót að kveikja á bókasafninu, eða... rak augun strax í margar bækur fyrir 5 ára börn, varðandi stafakennslu og hljóðkennslu stafanna, sem er eiginlega vandamálið hjá Jóhönnu, þar er alltannar framburður í Portugal. Við fórum ígegnum þetta í gær, og var nú annað upp á teningnum, þettar var semsagt ekki alveg vonlaust mál fyrir hana, vísur og fleira og svo myndir á síðu með nöfnum. Hún fór í gegnum allt stafrófið, sumt þurfti hún að gera tvisvar, annað ekki, og það sem mest var að hún var ánægð með að geta leyst þessa gátu, þe íslensk túlkun á stöfunum, hún fór heim ánægð með sig, einhver sigur hafði verið unninn.  Svo er bara að fara aftur yfir þessa og finna næstu.

Við lögðum bara Leifi...........................................

Manneklu mætt með ráðningu eldri borgara...............

AÐVITAÐ er þetta neyðarúrlausn.  Ég held að þetta sé mjög slæmt fyrir okkur eldri borgara að koma aftur til baka. Ef verið er að ræða um að fá Eldri borgara til dæmis inn á aðhlynningarstofnanir þá er það greinilega ekki mönnum ljóst hvernig sú vinna fer fram.   Fyrir eldri borgara sem búinn er að fara í gegnum það ferli að vera hættur,  hætt,  er það bara fyrirsjáanlegt niðurbrot.  Það er ekkert hægt að bakka aftur. Ég held að manneskja kemur ekki aftur til starfs eins og hún var, þegar hún fór, hún er önnur manneskja. En til eru einstaklingar eins og allir vita, sem sætta sig ekki við að hætta að vinna og ná sér aldrei frá því, þeir eiga nátturulega að nota þetta tæki færi, ef þeir treysta sér til, fyrir þau smánarlaun sem boðin eru.    Vegna þess að það er ekki bara staðgreiðsluskatturinn sem notaður er eðlilega, heldur er eftiráskatturinn, ekki svo lítill. Svo ég tali nú ekki um eignarskattinn margumtalaða, sem vísitöluöldungurinn, greiðir.

   Ætli eftirlaunamaðurinn sitji ekki uppi með ca 700 kr á tímann, kannske eitthvað meira, ég bendi frekar á sjálfboðaliðastarf, sem allsstaðar er hægt að fá.

   Frá mínum bæjardyrum séð sem geta stundum verið þröngar, gæti ég vel hugsað mér að fara í eitthvað allt annað, tildæmis í verkfæra og málningavöruafgreiðslu,        en launin yrðu að vera sem öldungi er bjóðandi...  Auðvitað er ekki alltaf það auðveldasta að vinna á lager, góða heilsu þarfs til þess, en endilega fara í eitthvað alltannað.

  

Manneklu mætt með ráðningu eldri borgara í umönnunarstörf

KÆRLEIKSKONSERT,SNÆBJÖRG SNÆBJARNAR AFMÆLI.

   Þetta var með eindæmum gefandi helgi, hafandi hitt mikið sómafólk á laugardagskvöldið, sem var svo uppbyggjandi, og þal gefandi. Bezta humarsúpa sem ég hefi smakkað, og síðan grillaða lambið blessað, á enn nýjan hátt. Það er fullur heimur af góðu fólki, og dýrmætt ef við getum sett svona samveru í forgang endrum og sinnum.

   Snæbjörg Snæbjarnardóttir frá Sauðárkróki, átti afmæli Sunnudaginn, og efndu fyrrverandi og núverandi nemendur hennar til tónleikaveizlu, í Kirkjuhvoli Garðabæ.  Ég bókstaflega gleymdi tímanum og staðnum, og fannst þetta rétt vera að byrja, og fannst eins og barninu að súkkulaðið hefði verið tekið af mér.  Ógleymanleg stemning.  Ástin og hlýjan á þessum tónleikum skein yfir til okkar allra, salurinn mettur af eftirvæntingu og jákvæðni.  Það var áberandi hversu góðir þessir tónlistarmenn voru, og kraftar Snæbjargar, útgeislun og uppörvun, skiluðu sér alveg.  Hún hefur alltaf mætt hverjum nemanda þar sem hann er og lagt mikla vinnu í hvar nemandinn vill vera á tónlistarbrautinni, langt er síðan ég hefi verið viðstödd þessa miklu breidd í tónlistarmönnum og verkefnavali. Ég hefi svosem alltaf vitað þetta verið oft stödd nálægt henni við sína vinnu. En þessir tveir tímar koma til með að taka heilmikið rými í minningarbankanum.

  Þarna var jazzsöngkona, sem var vrikilega með "lúkkið", og aðferðafræði Diönu Krall, sem hélt minnisstæða tónleika í Laugardagshöll um árið, nokkrar ótrúlegar óperu- og ljóðasöngsdívur, íslenzkur rímnasöngur við Gítar. Mozart-piltur sem heillaði alla með ekki síst sviðsframkomu sinni sem ég vona að hann fleygi ekki fyrir róða, fyrir utan hvað þetta er sætur maður. Síðan var þarna Andrea Gylfadóttir, hún ætlar ekki að gera það endasleppt sú ágæta manneskja, sífelld þróun í gangi, eins og myndlistarmaður sem alltaf kemur. manni á óvart með nýrri sýningu. Meðferð hennar á íslenskum ljóðum er einstök, eiginlega fannst mér ég lengi hafa beðið eftir þessari túlkunaraðferð, ég fékk þessa umtöluðu gæsahúð, og hélt bara að þetta væri ekki hægt, ég held að enginn hafi verið ósnortinn, er eiginlega alveg viss um það.   Til hamingju öll og Snæja mín líka með 29 ára afmælið.

LlEIFUR HEPPNI, ÚR KENNSLUBÓK NÝBÚA (OG ANNARRA)

  Brátt var knörrinn á leið út á Borgarfjörð með menn og búpening á leið á Hornstrandir. Eiríkur hlakkaði til að sjá hvar þau myndu setjast að. Þorvaldur sigldi fyrir Vestfirði og um Húnaflóa að Ófeigsfirði. Þar hafði Ófeigur numið land og byggt bæ. Hjá honum fékk hann að vita hvar land var numið, það var norður af Ófeigsfirði þar sem Dranga´vík og Drangafjall er.............

   Enginn smá þungi.........á fjórðu viku

'OSIÐLEGT SJÓNVARPSSGLÁP.......

Lítil frétt, en hæversk. Kannske best að fara inná þessi mál si svona, það er þá ekki verið að taka afstöðu af blaðinu. En einhvern veginn kemur þetta við mig.  Mín túlkun á afstöðu karla til kvenna í þessum trúarheimi er mjög einföld." HÚN ER ÖLL Í ÞÁ ÁTTINA AÐ VERIÐ ER AÐ BEITA KONUR OFBELDI", ég er ekki hissa á þessari konu að hafa verið negld við kassann, ef ekki var hægt að leysa þetta öðruvísi. Hún hefur kannske átt afskaplega falleg föt að þeirra hætti, verið með afskaplega fallega blæju að þeirra hætti, og kannske óhemju mikið af gullskartgripum, til að sýna að því er mér sýnist oft, barasta til að sýna vald karlmannsins yfir konunni í þessum menningarheimi, stöðutákn.   Þegar inn fyrir veggi heimilisins er komið, er eitthvað annað uppá teningnum hefi ég grun um.  Við mætum konum erlendis sem klæða sig samkvæmt hætti upphafslanda sinna, þau þær séu löngu fluttar til annars menningarheims.  Ég sé þetta kannske á rangan hátt, en þarna eru konur sem eru að segja mér að þær séu þessarar trúar, og trúin segir þeim hvernig þær eigi að vera klæddar, og svo fram vegis. Druslast um í allskonar veðri á misjafnlega hreinum götum, og ég fæ á tilfinninguna  að þeir einstaklingar sem flytja siði sína með sér norður á bóginn, séu tryggari sinni trú en ég.   En ég get bægt þessu frá mér fljótt, annars væri ekki gott að vera Kristinn., en ég fer oft að vorkenna þessum konum, ég lít á þetta sem ofbeldi gagnvart konunni, í heild sinni. Ekkert annað. Konur sem bera þennan klæðnað hafa oft lýst því yfir að þær vilji þetta frekar, þeim finnist þær vera betur varðar fyrir samfélaginu, og þá væntanlega körlum í samfélugunum.  Þarna er einhver eignarréttarilmur af þessu. Konu er semsagt fleygt útá götu vegna sjónvarpsgláps, við vitum að hún er algerlega réttindalaus, og verður að fara heim í foreldrahús, ef það er þá til og er fordæmd þar af sínu eigin fólki, vegna þessa skipbrots........

   Ég hefi séð par mjög einkennilega klætt á sólarströnd, karlinn var í stuttbuxum og sandölum, og eins klæddur eins og evrópskir karlar, konan var aftur á móti í fullum skrúða, algerlega hulin. Hróplegt misræmi sem kallar á viðbrögð annarra kvenna, hún hefur örugglega vilja þetta sjálf, enda undir valdi karlsins mann fram af manni og heilaþvegin.........,

   Ég segi nú bara eins og Hrafn Gunnlaugsson, "verðum við ekki að fara vernda stjórnarskrána"?

  

Ósiðlegt sjónvarpsgláp olli skilnaði

SOFFIU BJARGAÐ

   Ég var ánægð með blöðin í morgunn. Matthías Johannessen í Morgunblaðinu, Randver í dagbl. í gær, Hrafn Gunnlaugsson í Blaði dagsins í dag. Ég alltaf soldið svag fyrir skoðunum Hrafns en bíð með að gera athugasemdir við þá grein.

   En fréttin um að búið væri að bjarga fjallabilnum Soffíu, yljaði mér um hjartarætur. Ekki er langt síðan að hugsunin um hvað hefði orðið af þessum bíl, sem margir eiga minningar um. Sjálf á ég myndir frá ferðalögum mínum með gömlum félögum i þessum bíl, og ég þarf ekki einu sinni að skoða þessar myndir, þær eru hausnum á mér, og vandalítið að kalla þær fram. Þegar ég ferðaðist á þessum bíl, var hann tiltölulega nýkominn í gagnið, og ótrúlegt hvað bílstjóri þess tíma gat komið bílnum.   Ófáar ferðirnar yfir Krossá í Þórsmörk, allir auðvitað óhræddir Hræðsla var eitthvað sem ekki fór mikið fyrir í den.

   Ég vonast til að heyra frá Jóni Ormi, sem býr á Sauðárkróki, og vonast ég til þess að geta verið með í þeirri fjársöfnun sem fer í gang,  við megum til við Soffíumenn og konur, eins og einu sinni var sagt að hrinda þessu af stað.......

Soffíu bjargað

MANNALÆTI

Orð sem að langt er síðan ég hefi heyrt, en kom niður í huga minn í gær, þegar Baldvin Þór var sóttur í leikskólann.  Baldvin Þór er kominn á trölladeild, og tók það hlutverk, eins og önnur hlutverk sín mjög alvarlega.  Hann fór frekar hratt í það að koma með athugasemdir sem voru einungis tröllum sæmandi, og hegðun hans tók breytingum. Það fór að bera á skemmtilegum mannalátum.

   En í gær sóttir afi hans hann á trölladeildina, og voru hann og vinur hans að ræða saman, eins og körlum einum er lagið, þeir voru að ræða um morgundaginn. Voru greinilega mjög meðvitaðir um mikilvægi þeirra, bæði í leikskólanum og heiminum yfirleitt.  Vinur hans kvaddi Baldvin að lokum með setningu, sem er ekki börnum 4ra ára er tamt. "Ég bið svo kærlega að heilsa honum pabba þínum".

   Þessi kveðja er svo falleg, og gott að hún er ekki horfin úr málinu. Þessa kveðju kunna erlendir ekki, ég er búin að kenna Gústa tengdasyni mínum þetta, en hann kunni þetta ekki, en hann spurði fyrst "Hva þetta Sola, bid ad heilsa,  hva?" Núna er hann búinn að læra þetta og ég minni hann á þetta stundum, þe. þegar ég man.

   Gústi lærði í dag hjá okkur muninn á:  'I skápnum, á skápnum, og undir skápnum. Á eftir verður þetta tekið fyrir með Jóhönnu og Vilhelm, vegna þess að ég bað Villa að ná í pokann sem væri á skápnum.  Hann aftur á móti fór í skápinn, og var mjög heppinn að þar var poki, en ekki réttur poki. Svo nú lærum við um á, í, ofan á, undir, og bakvið.  Hreint ekki lítið, þar sem svona breidd er ekki til í þeirra máli.

   En það er gott ef einstaklingur upplifir sig mikilvægan eins og þessir litlu drengir á trölladeildinni, ég vona að sem fleztir upplifi þá tilfinningu, allavega stundum.........