vIÐ VIÐJUM EKKI ÞYKJUSTUVERULEIKA

   Sæll Halldór, ég verð að segja eins og er, en ég vildi óska að þú gerðir þér grein fyrir því að það eru ekki allir sem gera sér grein fyrir þvi hvað er að fara á húsgang. Grein þín í Morgunblaði morgunblaðsins á morgunn er frekar hrokafull, og ekki er hún til yngri kynslóðarinnar beint, allavega skilur yngri kynslóðin hana illa að mínu mati.  Veit unga kynslóðin hvað er að fara á húsgang????.Góða skilgreiningu kemur þú með en, það eru bara engir sem botna í henni nema við, jafnaldrar okkar þú og ég.!!!!Hver  veit hverjir eru t.d. Skúli Thoroddsen og Theodora ?? dream of it" in my dead life, not me!!! Þrítugur maður veit alls ekki hver Skúli var, hvað þá Theodora, eða Rögnvaldur Ólafsson, því miður, það verðum við að kenna betur í Menntaskólunum.

   Við höfum ekki einu sinni upplýst þau um hvað er Herkastali, eða Skjaldbreið, við getum þar af leiðandi ekki sagt þeim hvað við eigum að vernda og ekki vernda.  Ég skil það vel að þú hafir ekki séð börn eða líf í bakgörðum Laugavegar í seinni tíma göngutúrum þínum á þeirri góðu götu, vegna þess,!!!!!! að það má kveikja í þeim gömlu skúrum sem þar eru, og það strax, þessir skúrar eru bara óskaplegir hrófatildur eins og það hét á mínum bæ.  Auðvitað spekulerum við í þessu. Og "Hvenær rífum við hús og ekki hús!!!"Þetta er mjög smart, fer ekki nánar útí það. Að þykja vænt um hús er tilfinningamál hvers og eins og þér þykir vænt um húsin á Laugaveg 4 og 6, það er bara ekki málið hvort manni þykir vænt um hitt og þetta þegar maður er þingmaður, hvort brenna á þessa skúra eða ekki vona ég að tilfinningar ráði ekki þar um. Vitnað er í Stefán Þorláksson, er það einhver maður sem hinn almenni borgari eins og ég veit hver er? Hef ekki hugmynd þó gömul sé.. Hvort þú ekur upp eða niður Suðurgötu kemur mér ekki við, alls ekki, ég vona bara að skynsemin ráði í verndun húsa í Reykjavík, og sérstaklega á Laugaveginum, ekki vegna einhverra tilfinninga heldur vegna menningararfleifðar sem við verðum að halda í, hvernig sem við förum að því.!!!!!!!!

   En umfram allt, verndum það vel sem við viljum vernda, vegna barnabarna okkar, það er bara ekkert flóknara en það.

McCains og Clinton...

   Það besta sem gæti hent Bandaríkjamenn er að Hillary Clinton yrði næsti forseti Bandaríkjanna, það er það eina sem snúið gæti við stefnu þeirra í bæði innanríkis- og utanríkismálum.

Skoðanakannanir staðfesta breytta stöðu McCains og Clinton

Helgi steinninn...

   Er semsagt ekki fundinn enn, af mér allavega, og ég held að ég kæri mig bara ekkert um að finna hann, allavega ef þetta er einhver steinn sem ég finn bara allt í einu, án aðstoðar annara, eða samveru, eða nálægð einhvers annars.  Sá steinn er í augum mínum, grágrýti, með allri virðingu fyrir því grjóti, einhver dæld verður að vera í honum, til að hægt sé að sitja þar, því það hlýtur að þurfa að sitja á honum til frambúðar.  Sá steinn er ekki hreyfanlegur, þetta er frambúðarsteinn, ekkert annað, en hvenær vill maður fara í þennan fasta frambúðarstein, þar sem maður situr með hendur í skauti sér og hugsar?? Er þá ekki stutt í að vera eins og álfur útúr hól? Eða hvernig sem þetta er nú allt saman, með yndislegu orðatiltækin okkar.

   "Á ekki bara að fara minnka við sig???" sagði fertugi nágranninn minn við mig þegar ég var að reyta arfa í beðinu sem snýr að götunni s.l. sumar.  Ég fann hvernig hárin risu á handleggjunum, og hugsaði að ekki væri þetta einleikið með þetta unga fólk, maður má bara ekki eiga afmæli án þess að endalaust sé tuðast á þessu við mann. Ég slapp við að vera með skæting, en sagði samt að ef eitthvað væri þá væri ég að hugsa um að stækka við mig, sem var auðvitað ekkert sérstaklega sniðugt svar, en skömminni til skárra en að segja "Er ekki í lagi með þig??"

   Svei mér þá ef ég þori að halda uppá afmælið mitt næsta sumar, ég er svo hrædd um að hann spyrji mig hvort ég sé búin að fara í vistunarmatið...........

Helgur steinn ??

   Undanfarin ár hefi ég verið að reyna að rekast á þennan margumtalaða stein, ég hefi ekki leitað að honum, en svona hálft í hvoru verið að vonast til að rekast á hann, ég hefi ekki rekist á hann ennþá kannske vegna þess að ég reyni auðvitað eins og hver annar að vera ekki að hrasa um stein,það er svo óþægilegt, ég tala nú ekki um ef sú hrösun verði mér að falli.  En mér finnst þetta orðatiltæki ekkert sérstaklega passa inn í okkar mynd, eldri borgara í dag, nema ef vera skyldi, að maður skipuleggur sjálfur sinn tíma. Það er semsagt ekki annar stjórnandi en maður sjálfur og samviska manns.

   Það er afar góður kostur, og skemmtilegt, að ég tali nú ekki um t.d. mig, sem alltaf hefi látið ílla að stjórn. Þessi leit hefur tekið 5 ár, og er ég farin að halda að hann sé til dæmis á Kanaríeyjum, og er nú á síðum ferðaskrifstofa, ég get nátturulega ekkert verið að halda um hlutina, þar sem ég hefi ekkert verið fyrir að halda þetta og halda hitt.  En í nóvember komst ég að því að nú yrði fjárfest í dagatali "með plássi", þetta sem ég hafði notað 2007 og annað alvegeins 2006, dugðu ekki, mér var bent á af góðum manni í fjölsk., að ég yrði bara að smækka skriftina, sá maður er ekki farinn að nota margskipt gleraugu, og þarf ekki að stilla sig af við hinar ýmsu fjarlægðir.  Stærð skriftar sem hann benti á er ólæsileg skrift.

   Ég var ekkert að þrátta við hann, en fékk svo dagatal gefið frá Noregi, akkurat fyrir 60 ára og eldri, "Heitir það ekki það??", en plássið er enn of lítið, en fullt af dásamlegum myndum, meira að segja af mér, en  þær eru ekki nærmyndir, svo þetta er ekki alveg ónýtt.

 'Eg fór því í bankann, sem hafði nú látið sér nægja að senda mér ómerkilegt borðdagatal, sem ég finn aldrei hvað sem ég reyni að taka til á skrifborðinu mínu.  Sagði við gjaldkerann að ég vildi Dagbók takk! Hvað segirðu, dagbók? sagði hún, já dagbók, svona stóra, borðdagbók, og ég var farin að sýna töluverða festu, mig langaði mest til að segja eða jafnvel kalla "Skiliru þetekki, era biðja hér um dagbók, hefru aldreieyrtta mannaskja, hvaretaað þér?" ég gerði það ekki, enda á hún að kannast við mig, það er svo mikið af 60ára og eldri í bankanum mínum.  En ég fékk þessa líka fínu dagbók, með gylltum stöfum og gylltu á hornunum, það var eins gott miðað við þessa viku sem er að taka enda......

2600 manns..........

Græðgi í sinni verstu mynd.  Viðkipti er eitt, og græðgi annað.  Ég skammast mín núna, sem Íslendingur.

2600 manns í ólöglegum íbúðum?

Nýárssólin.....

Blessuð skein hef.r yfir reykjanesfjallgarðinn, og þetta var undurfagurt, og boðar hún frið þessi nýárssól og beðið er um í sálminum, eða þetta bara eldroði frá einnhverri sprengjunni sunnan að. En allavaga var þetta undurfögur sýn, og fegin er ég hávaðanum frá þrettándakvöldi, er lokið

En það er svo auðvelt að mála í nýjaársdólinni, hún skín svo beint inn, að vísu ekki hægt að mála margar klukkustunndir  dagsins en það potast, mér hefur hún reynst mér vel í þeim málum, og fæ ég oft málningarflugur á þessum tíma, og eru þær allsengi með eitthvað listrænt gengi, mjög praktískar .

Ég var sparleg í upphengingum og sama er um niðurpakkanir,svo þetta er svona ásættanlegt.

Búin að kaupa mér 2 kjóla á útsölu, sem er líka ásættanlegt.

ÉG ER SVO EINSTAKLEGA HEPPIN AÐ ÞAÐ BROTNUÐU AKKURAT ÞÆR GREINAR 'I ROKINU AF ÞEIM GREINUM SEM 'EG ÆTLAÐ AÐ KLIPPA; EN N'U SNYRTIR BARA B'ONDINN ÞÆR:
GOTTEF ÞÆR DUTTU BARA EKKI AKKURAT 'A ÞÆR GREINAR SEM VORUR BARA FYRIR 'A NÆSTA TR'E; ÞETTA HEFUR SEMSAGT GENGIÐ FRAM AF 'OSKUM:
   'Gott að komið er frost svo hægt sé að ganga um fryst grasið, og breiða teppi yfir viðkvæma bletti, og allt þetta kom eftir Jól, ekki fyrir Jól, því þá höfðum við svo mikið að gera. Þetta er semsagt allteftir pöntun

JÆJA

   þÁ  er nú þessu að ljúka, ekki hefur verið sprengt annað eins á Kársnesinu í fjölda ára, að ég tali nú ekki um  bara allri Reykjavík.  Það er greinilega hörkubisniss í þessu öllu saman og keppni. Erfitt er að draga úr þessu.  Þetta eykur ferðamannastrauminn, og gjaldeyrir streymir inn og allt það.  En ég get ekki varist þeirri hugsun, meðan mest gengur á hversu þessi þjóð hefur komist hjá mörgu sem í heiminum er algengt. Hvað skyldu annars vera margir sem búa við sprengingar daglega þá vegna annarra ástæðna. ?  Hvað skyldu margir ganga á jarðsprengjurnar. ?Hvað skyldu margir verða fyrir sprengjuárásum., næstu daga?   Hvað skyldu margar sjálfsmorðssprengjuárásir verða næsta mánuð?  Við vitum ekkert um styrjaldir, akkurat ekki neitt.  Við erum eiginlega snarvitlaus í þessum efnum, en svona er þetta hjá okkur, og það væri nú gott ef við værum með ein áramót án þessara hluta, bara svona einu sinni.   Við gætum byggt heilan skóla í Namibíu, ég veit ekki hvað við gætum gert við eittstykkimínussprengingaráramót.  Sent þetta fé til einhvers sýnilegs, ekki til styrktar löndum sem eiga í stríði.  Ég sé eftir þessum peningum til Palestínu, ég hefði viljað sjá það fara í eitthvað annað.  Mér bara svo hugsað til hinna landanna ´meðan þetta gengur yfir hér.

   Ég veit að þetta er gaman, og nær eingöngu karlmenn sem sjá um þetta, við höfum á mínu heimili gengið í gegnum þetta skeið, öll fjölskyldan, og krakkarnir, en þarf þetta ekki að verða soldið temmilegra.       (Frú Reykás.....)

MINNISSTÆÐUSTU JÓLIN

Eru ekki að neinu leiti nostalgisk, en ég glopraði út úr mér 10 ára gömlu leyndarmáli, þar sem ég var búin að gleyma að það var leyndarmál, allavega var það fyrnt.  Hannes sonur minn var að ná í mig í vinnuna kl. 20.00, á þeim hallærislegasta bíl sem við höfum nokkurn tíma átt við fjölskyldan.   Bensínmælirinn var bilaður, og búinn að vera lengi. Maður þurfti að muna hvenær tankurinn var síðast fylltur. Margir gengu um þennan bíl, þannig að bókhald á bensíninu var algerlega úr lagi.

   Hann kom áður en vakt lauk, suður á Hrafnistu í Hafnarfirði, yndislegt veður fyrr um daginn, og þegar komið var að garðabæ, túnahverfinu, erum við bensinlaus.  Nú voru góð ráð dýr, ég alveg að fá kast, sem rétt slapp fyrir horn þar sem það var aðfangadagskvöld og enginn fær kast á því kvöldi, ekki einu sinni ég. Veðrið allt í einu snarvitlaust, blindbylur og tilheyrandi, fyrir utan að bíllinn var ekki einu sinni farinn að hitna, örugglega verið léleg miðstöð.  Tek það fram að bíllinn var grár á litinn.   Ég kem alltaf til með að minnast Hannesar fyrir snöggu úrræðin sín.   Útur bílnum  "ég redda þessu" segir drengurinn, ég úrræðalaus, og við það sat.  "Ég fer bara inn í eitthvað hús", þar með rokinn.  Kemur aftur með brúsa og bensín, eftir þónokkra stund. "Hvað gerðirðu drengur fórstu bara inní eitthvað hús og hvað sagði fólkið?"  "Það var auðvitað að taka upp pakkana, ég bað manninn um að lána mér 500 kall fyrir bensíni og við værum bara að verða úti þarna á Hafnarfjarðarveginum, maðurinn vildi endilega lána mér 1000". Ef ég hefði sjálf ráðið, hefðum við verið þarna í marga klukkutíma þar sem ég hefði þurft að hugsa allt fram og til baka.   Minnisstæðast var hvernig Hannes tók á hlutunum þá 21 árs, með frekar erfiða móður.

   Leyndarmálið var upplýst á aðfangadagskvöld af mér, sem byrjaði að segja eins og gömlu fólki er tamt,  "Ég gleymi aldrei osfrv." Ég sá að Hannes varð soldið skrýtinn, og Pabbi hans einnig.  Við höfðum ákveðið að nefna þetta ekki þegar heim kom á sínum tíma.  Daginn eftir fer Friðbjörn eitthvað að spekulera í hvernig standi á því að hann skuli ekkert muna eftir þessu kvöldi, urðum við þá að upplýsa hann um að honum hafi aldrei verið sagt frá þessari uppákomu.

SJÁLFSTÆTT FÓLK HALLDÓRS Í PORTUGAL

Ég kynni hér til leiks útlit bókarinna GENTE INDEPENTE sem gefin var út, í mars s.l. í Porturgal. Ástæðan fyrir því er sú að Guðlaug Rún Margeirsdóttir, sem þýddi þessa bók er elsta dóttir mín. Mér hefur ekki tekist fyrr en núna að koma mynd inn.  Bókin vakti mikla athygli og seldist fyrsta upplag upp og næsta í góðri sölu.  Gulla er nú með í þýðingu aðra bók, eftir annan höfund, og er langt komin með þá bók.  Mér finnst sauðkindin passa mjög vel, ætti að fá okkur til umhugsunar dýrkunaráráttu landans á sauðkindinni í gegnum aldirnar.

GÓÐ AÐVENTA.

   Með eindæmum góð aðventa, hellti mér í 50 bls af bókinni THE GODSPELL ACCORDING TO JESÚS CHRIST og er ánægð með það. Ég var á dögunum að lesa um Krumma í mínus sem Krist í Borgleikhúsi, mér skilst á þetta eigi að vera soldið leðrað, og treysti mér eiginlega mjög illa í að sjá þessa sýningu, er ennfremur hrædd við að það verði of metalrokkað, og það er einhvernveginn minn stíll núna. En allavega bíð ég með að fara á síðustu sýningar.

   ´Mér tókst að einangra mig frá árieiti útvarpsstöðva sem þreyttu mig.  Mér tókst að láta ekki auglýsingarnar fara ekki í mínar innstu, Fór ekki að borða eitt einasta jólahlaðborð. Ég bakaði piparkökur með barnabörnum snemma.  Átti Stollen frá þýzkalandi sem var hundvont að mínu mati en ekki fuglanna, fylltust þeir gífurlegri græðgi þegar þessum þýska snari kom, brenndar kökur fóru sömu leið við vinsældir. Ég sé ágætlega fram á að geta sent þessa brúnu lagköku út húsbónda mínum líkar ekki kremið,  'eg var heima og bakaði ágætlega, gaf gjafir ágætlega, fékk gesti til mín kærleikríka, og nutum við kærleiksríka samverustunda.   Fékk eitt gott kvíðakast á aðfangadag, (það hlaut að koma að því líka), var á bömmer yfir hvernig mér tækist að steikja í ofninumm, sem tókst eftir lagfæringar dóttur minnar sem hafði kynnst ýmsu sín fyrstu búskaparár á Azoreyjum. Hún kom sem frelsandi engill. Svo ég sá ég engla í barnabörnunum mínum á aðfangadagskvöld, allir svo miklir englar í framkomu, að mér fannst ég alls ekki eiga það skilið.  Vinkona mín kom með pottaleppa úr silicon akandi langa leið, þeir björguðu steikinni líka, hún er semsagt engill líka, og nú er bara að koma sér í englaskapið sem haldast skal út árið 2008,