AÐ VERA ÚTKJÁLKALEGUR...............

Ég eins og fleiri, fór loksins á bókamarkaðinn, með vel herta teygju utan um budduna, sem þýðir að vel þarf að hugsa áður en framkvæmt er. Minnug eyðslusemi minnar í gegnum árin, og full af bótavilja.  Ég kom út með aldeilis feng finnst mér.  Ég kippti með mér bók eftir Dagnýju Kristjánsdóttur, sem heitir UNDIRSTRAUMAR, útgefin 1999, sem er safn greina og fyrirlestra. Margir vita að Dagný er bókmenntafræðingur, og rosalega mælsk og liggur ekki á sínu, og er bara óhrædd í skilgreiningum sínum.   Ég datt í þessa bók.  Dagný er auðvitað að fjalla um bókmenntir í þessu hefti, og í þeim kafla sem fjallað er um bókmenntir níunda áratugarins, í fyrirlestri sem ber nafnið HVAÐ GERÐIST.   En mergjuð eru skrif hennar.  Oft dettur maður niður í eina setningu, sem hittir svo í mark hjá manni að sú setning gleymist manni ekki. Ég minntist gamals pófessors sem ég sat í fyrirlestrum hjá, sem einatt hamraði á að við yrðum að geta sett fortíð inn í samtímann. Ég staldraði því við, þessar setningar Dagnýjar, í lokakafla hennar.

   Að lokum langar mig til að fara nokkrum orðum um það sem skrifað var um það sem skrifað var á níunda áratugnum eða bókmenntaumræðu tímabilsins.   Danski bókmenntafræðingurinn Kjell Gald Jörgensen segir svo:  "Eitt er það sem einkennir Íslendinga er hvað þeir eru útkjálkalegir. Það þýðir að þið teljið ykkur ekki þurfa að fylgja straumum meginlandsins, og þið getið haldið áfram að skrifa bókmenntir með Íslendingasögurnar sem fyrirmynd, og kennt bókmenntafræði útfrá fílólógíunni, en látið nýjar aðferðir og nýjar stefnur næstum því afskiptalausar". Þetta er nátturulega hárrétt hjá Kjeld og má segja að glöggt sé gestsaugað. Og kannske þarf ekkert gestsauga til að sjá hve landlæg andstaðan gegn fræðikenningum er á Íslandi, hve sterka andúð menn hafa á, að talað sé um táknun og táknkerfi.    (Tilv. lýkur)

   Það sem mér finnst við svo oft vera útkjálkaleg, við erum svo útkjálkaleg að það tekur engu tali, það er það sem ég er svo óánægð með í landanum mínum.  Við teljum okkur alls ekki þurfa að fylgja straumum meginlandsins, við höfum ekki tekið neinum framförum í þeim efnum. Þeir sem það gera eru í augum margra grobbnir, snobbaðir, yfirlætislegir og ég veit ekki hvað og hvað.

   Nei nei enga strauma frá meginlandinu takk, þetta eru allt fífl, og þeir sem það best vita eru þeir sem aldrei hafa hleypt heimdraganum..................................................

Athugasemdir

[Guðný Anna Arnþórsdóttir, 20.3.2009 kl. 13:08]

Takk fyrir þessa frábæru færslu, elsku frænka.

Ég held líka mikið uppá Dagnýju og les mikið eftir hana. Hún hefur haft mikil áhrif á mig.

Dásamleg er þessi tilvitnun frá Kjall Jörgensen og afar réttmæt að mörgu leyti.

Hins vegar held ég að það geti haft sína kosti að vera svolítið útkjálkalegur.... ræðum þetta yfir næsta kaffibolla, elskan mín!