Táknrænt?

   Það get ég ómögulega séð. Ekki með nokkru móti.   Eiginlega er ég mjög fegin að þetta skrifli, er horfið, endanlega. Lágkúran þarna var til skammar.  Illa gengið um svæðið, og ekkert sem minnti á söguna okkar á Þingvöllum, þar sem Öxará rennur og við treystum vor heit.

   Ein allsherjar lágkúra sem þetta var, bútasaumur, þar sem engu var haldið við, og fylltist hjarta mitt trega þegar ég drakk þarna kaffi. Eiginlega hafði ég aldrei lyst á því. En umhverfið yndislegt, og varð það alltaf endirinn að breiða teppi á grund, og setjast þar við Almannagjá.

   Einhverri lotningu fylltist ég þegar ég gekk um Almannagjá og rýndi í forn letur steina.

   Guð gefi að okkur hlotnist að halda þessum merka stað við eins og hann á skilið.

   NB. (Ég vil láta selja inná gjána, til að eiga fyrir viðhaldi vegna átroðnings).

Athugasemdir

[Anna Ragna Alexandersdóttir, 13.7.2009 kl. 00:10]

Ég feldi tár er ég sá mynd af brunarústunum sorglegt eins og svo margt í okkar þjóðfélagi í dag en veðurguðir bæta það upp þessa dagana