Beðið eftir baði...............

   Þetta var auðvitað tímbær grein, þó fyrirsögn sé ekki beint aðlaðandi. Forsíðufyrirsögnin er þó öllu verri, þar sem yfirlýsingin er öllu sterkari, það er að við eldri borgarar förum semsagt ekki í bað nema einu sinni í viku.  Ég auðvitað vaknaði upp með andfælum, þegar ég sá þetta, og dreif mig í sturtu, þar sem ég hafði ekki druslast til þess í nokkra daga. Það er einhver athöfn sem ró og næði er í kringum mig.   Talað er við Pétur Magnússon, sem segir að þetta sé örugglega ekki mannsæmandi, og sagt er að KREPPAN bitni svona á borgurunum, og starfsmenn komist ekki yfir að baða oftar.  Pétur talar um óhemju álag.

   Ég er viss um að það er óhemju álag á starfsfólkinu, ég held að það þurfi ekki að segja mér það tvisvar, en ég kaupi það ekki af Pétri að þetta sé kreppunni að kenna. Aldraðir á stofnunum hafa yfirleitt ekki farið í bað nema einu sinni í viku, það þurfti ekki kreppu til.   Nú á aldeilis að nota kreppuna.   Það hefur verið birt í blöðum, að auðveldara sé með mönnun á öldrunarstofnanir, stöku deildir séu fullmannaðar, og því hlýtur það að vera auðveldara að skipuleggja vilja heimilismanna í þeim efnum.  Það VAR undirmannað á þessum stofnunum, og skammarlega fátt fólk í vinnu á deildunum.    Fjárframlög hafa verið skert enn meir, það er vitað allsstaðar er skerðing.   En allt virðist vera í sama farinu. Einstaklingur á heimili, eins og Kristín, er með þessa smánarlegu svokölluðu vasapeninga, sem kallaðir voru í den.  

   VALGERÐUR KATRÍN ÞJÓÐFÉLAGSFRÆÐINGUR framkvæmdastjóri Landsambands eldri borgara bendir á flöt, sem ekki hefur verið rætt um opinberlega. Hún segir  "Gamalt fólk getur hvorki hótað því að flytja til útlanda, eða fara í verkfall", Valgerður nefnir mannréttindi gamals fólks, og að þau séu ekki virt.

   Við eigum ekki að vera ofurseld einhverju valdabákni, sem selur okkur þjónustuna. Þessi þjóðfélagshópur hefur hreint út sagt verið niðurlægður í gegnum tíðina, með því að afsala sér fjárræði, og sjálfræði.   Val á mat, er lítið að mínu mati, og forræðishyggjan í þeim efnum alger.

   Ég persónulega vil bera ábyrgð á því sjálf hvað ég borða, og vil geta fengið mér í svanginn þegar ég vil.  Ég mundi vilja koma í matartíma, og hafa úr einhverju að  velja, þar sem einungis ég sjálf veit hvaða matur er mér fyrir bestu.   Ég er sannfærð um að margt gamalt fólk fer svangt að sofa, sérstaklega þeir sem lítið geta tjáð sig um það, það er meira að segja reynsla mín.

   Ég tek undir með Valgerði:   Útrýmum valdaleysi aldraðra.