STRANDARLÍF..................................

   Heillmikil vinna, en ánægjuleg.

MANNGERT ÚTSÝNI

                                                                                  Ég hrífst ævinlega þegar ég sé hugvit okkar mannanna. En þetta var útsýnið mitt af svölunum í Las Palmas á Canaríeyju.  Þarna voru sandar og melar, hafnarborg full af lífi og sál.  Tvær góðar strendur sitt hvoru megin tangans, önnur til austurs og hin til vesturs. Þessi mynd snýr í austur, eða norðaustur og eru kranarnir þar einnig.  Báðar þessar strandir mjög góðar, þó sú vestari sé eins og sagt er "flottari", þar eru þessi typisku strandhótel, og handan þeirra er miðborgin, svo lítið mál er að vera sama daginn, jafnvel á sama tíma í miðbænum og á ströndinni. Sjálf er ég alger fjörulalli, dettur mér stundum í hug hvort þessi strandardýrkun mín tengist blessuðu stjörnumerkinu mínu. Mikil upplifun að liggja á strönd, þar sem hinn almenni Kanarieyjamaður er, þreyttar gamlar konur, sem sitja saman í hnapp, þeirra saumaklúbbur, og orðnar soldið rámar í röddinni, því ekki er hægt að segja að Spánverjar spari raddböndin sín.

AÐ UNA GLAÐUR VIÐ SITT.....

   þAÐ ER ÞAÐ SEM MÉR SÝNIST VIÐ HINN ALMENNA LAS PALMASBÚA HÉR Á CANARÍEYJUM, BÚA EKKI ALLIR´´I STÓRUM ÍBÚÐUM EN ERU AFSKAPLEGA SÉRSTAKIR Í FRAMKOMU OG KLÆÐABURÐI.  ÉSAT Á KAFFIHÚSINU SEN OG OFT GERU HÉR OG SPEKULERAÐI Í HVAÐ ÞAÐ EIGINLEGA VÆRI SEM VÆRI SVONA SÉRSTAKT VIÐ ÍBÚA ÞESSARAR BORGAR, ALAVEGA ÞAÐ SEM FYRIR MÍN AUGU BAR, EN ÞAÐ VAR ÞESSI SÉRSTAKA REISN SEM YFIR BÆÐI MÖNNUM OG KONUM ER, ALLAVEGA ÞEM SEM PROMINERA ´HÉR Á STRANDGÖTUNNI EÐA GÖNGUGÖTUNUM, OG BARA ALLSSTAÐAR ÞAR SEM MAÐUR KEMUR. ÞETTA ER SVOLÍTIÐ SÉRSTAKT. íBÚAR CANARIEYJA ERU HREINT ÚT SAGT ÖÐRUVÍSI EN SPÁNVERJAR Á MEGINLANDINU, ENDA SEGJAST ÞEIR VERA FYRST OG FREMST FRÁ CANARIEYJUM, OG NR 2 FRÁ SPÁANI. GÍFUREGA FALLEGT FÓLK FINNST MÉR ÉG HAFA SÉÐ, SEM VIRÐIST MJÖG BLANDÐ, SAGT ER AÐ JAFNVEL NORRÆNT VÍKINGABLÓÐ SÉ Í ÆÐUM ÍBÚA, OG VITAÐ ER AÐ MARÓKKOBÚAR SOTTU EYJARNAR HEIM OG SETTUST HÉR AÐ. MÉR FINNST ÞÉIR ÓLÍKIR MEGINLADSSPÁNVERJUNUM, ENDA ER SVO SAGT Í HINUM ÝMSU BÓKUM UM ÞESSAR EYJAR.

   EN EITT ER VÍST AÐ ÉG ER MJÖG HUGFANGIN AF ÞESSARI BORG...........G

SUMAR

Hostan hefur tekið við af túlípönunum, þarna er kvöldrökkur, og annað kvöld, er ég komin það langt suður undir Afríku, að kvöldið er dökkt, og dagurinn bjartur. Mér finnst það yndisleg tilfinning.

Afmæli

  Afmælisgleði

AFMÆLI

 Barn með hund

afmæli

  Hundur með barn

VOR

   Túlípani í mai.

vor

     Túlípanar í mai

Yfirvinnubann, á að setja ákveðið þak á yfirvinnuna.????

   Hjúkrunarfræðimga vegna<? Já ég held það, en ég get ekki alveg séð hvernig hægt er að reka deildir, ef algert bann verður sett á hjúkrunarfræðinga.  Nema þa´að loka deildum eins og gert er og hefur verið.

   Ég man fyrst þegar ég var í vinnu og loka þurfti deild, það var ekki góð upplifun, mikið misræmi og einkennileg uppllifun.   Annarsvegar sjúklingar í röðum á gangi, og hins vegar 10 rúm væntanlega tóm.   Þetta þýddi nátturulega ekkert annað en áframhaldandi kreppuástand á deildinni, sem leit út eins og opin stofa í stríðshrjáðu landi. Einstaklingar í ýmsu ástandi, varla tjald á milli manna. Þetta þýddi ennfremur eins og ljóst var færri starfsmenn á hvern sjúkling, ef svo má að orði komast.

   Ég hefi alltaf haft þá skoðun að hafa þak, starfsmannanna vegna, þar sem starfsmaðurinn getur hreinlega komið yfirkeyrðir í vinnu. og leiðir, þó svo að þeir séru ánægðir í starfi.  Yfirvinna verður alltaf í þessum störfum, og er í fleiri löndum, en kannske, eins og í >Noregi, verða margir að taka út sína yfirvinnu í fríum, til dæmis á veturna. Eru þá frí bara nokkuð góð orðin.  Mér hefur alltaf fundist það vera spennandi lausn.

   Það er einnig spennandi lausn, að hafa öðruvísi skattprósentu þegar neyðarástand ríkir og starfsmenn þurfa að taka á sig yfirvinnu eins og þurft hefur á sumrin.  >Semsagt, nr. 1 að hafa þak, nr.2 að fá skattprósentuna öðruvísi, og sleppa aukaskattinum sem kemur í ágúst.

   Mér reiknaðist til fyrir nokkrum árum, þegar ég féll í þá gildru að sinna svona hjálparstarfi að sumri til á einni ágætri hjúkrunarstofnun, að þegar upp var staðið eftir árið, hafði ég 450 á tímann.

   Þetta var fyrir 10 árum, nokkrum árum eftir það, var farið aða reyna að ná í lífeyrisþegana í Húsasmiðjuna og ´Nóatún, gekk það mjög illa, akkurat vegna þess að einstaklingar fóru að reikna. Nokkrir einstaklingar tóku þessu ílla.

   EN EITT ER SVO ANNAÐ, að við sem veljum okkur þetta starf, vitum vel að vinnutími er óreglulegur, og ég er ein af þeim sem fannst þetta gífurlegur kostur, mér fannst þessi sveiganlegi vinnutími, vera góð lausn. Í dag er oft verið að bjóða uppá sveigjanlegan vinnutíma, og í dag hefði ég valið störf með sveigjanlegum vinnutíma. LÍT Á ÞAÐ SEM KOST.

   Það er stundum skrýtið fyrir okkur "gömlu", að vera alltaf að heyra, að það sé svo leiðinlegt að vinna á kvöldin og helgar. En stundum er það val. OG ÞAÐ TILHEYRIR ÞESSU STARFI.  Það geta ekki allir verið vinnandi dagvinnunna, til þess eins að eiga helgarfrí!!!!!

   VINNUSKÝRSLUR, eru oft gífurlega ílla unnar, því miður, og var ég alltaf viss um að þegar að næsta kynslóð innan hjúkrunarstéttarinnar kæmi inná deildir og færi að skrifa mannsæmandi vinnuskýrslur yrði ákveðinn vandi innan stofnana leystur, en því miður get ég ekki séð að það hafi tekist.

   Það olli mér vonbrigðum.

   Að báðir foreldrar séu í dagvinnu útheimtir tvo bíla, annað er bara stress, en það er svo annað mál.

   EN ÞAK ÞARF Á YFIRVINNUNNA, ALLRA VEGNA, EKKI SÍST SJÚKLINGANNA.........