MANNGERT ÚTSÝNI

                                                                                  Ég hrífst ævinlega þegar ég sé hugvit okkar mannanna. En þetta var útsýnið mitt af svölunum í Las Palmas á Canaríeyju.  Þarna voru sandar og melar, hafnarborg full af lífi og sál.  Tvær góðar strendur sitt hvoru megin tangans, önnur til austurs og hin til vesturs. Þessi mynd snýr í austur, eða norðaustur og eru kranarnir þar einnig.  Báðar þessar strandir mjög góðar, þó sú vestari sé eins og sagt er "flottari", þar eru þessi typisku strandhótel, og handan þeirra er miðborgin, svo lítið mál er að vera sama daginn, jafnvel á sama tíma í miðbænum og á ströndinni. Sjálf er ég alger fjörulalli, dettur mér stundum í hug hvort þessi strandardýrkun mín tengist blessuðu stjörnumerkinu mínu. Mikil upplifun að liggja á strönd, þar sem hinn almenni Kanarieyjamaður er, þreyttar gamlar konur, sem sitja saman í hnapp, þeirra saumaklúbbur, og orðnar soldið rámar í röddinni, því ekki er hægt að segja að Spánverjar spari raddböndin sín.