SÓLSKIN.....

   Veldur ákveðnum æsingi hjá landanum. Því er öðru ´vísi farið hjá suðurlandafólkinu. Suðurlandafólkið verður bara ánægt, með umhverfið, sig og sína, svo kemur kvöldið og það verður ágætlega hlýtt, og það sem meira er, þannig lagað, að það kemur nótt.

   Hér kemur aldrei nótt í 6 vikur, það er kvalræði fyrir mig, þessi óskaplega birta. Er eiginlega alveg sama hvað maður gerir, nema það er nátturulega hægt að byrgja með álpappír, sem ég geri þar sem ég sef, en það nægir bara ekki.  Heilinn fattar ekki þennan endalausa dag.  50% af fjölskyldunni þjáist af þessum ósköpum, 10% voru hjá mér í pönnusteiktum kola, (ala amma Hanna), og héngu þessi 10% haus.  Ég var ekki viss um hvernig þessi fiskur var, ég var sjálf ánægð með hann, en fékk engin komment, alger sljóleiki sveif yfir kvöldverðarborðinu.   Þar sem þessi óskaplegi sljóleiki er víðar en hjá mér, hef ég verið að reyna að skilgreina, afhverju þessi æsingur er, og er eiginlega bara komin með prýðisgóða niðurstöðu, svona til að skilja lífið 260608. Þunginn er það mikill að við getum eiginlega ekki verið í umferðinni, verðum bara æst, flautum, og ýmislegt leiðinlegt.

   Suðurlandabúar aka að mínu mati alltaf eins og ég veit ekki hvað, rífast og pexa, með allskonar handapati, og eru bara með aðra hönd á stýri.  Þeir eru alltaf þannig, allar árstíðir, ef þeir eru bara ekki tárfellandi yfir smágolu og yndislegheitum.

   Ekki hafa allir Íslendingar jafnaðargeð á þessum árstíma, það getur verið að fýlan sé aðeins vægari, eins og sagt er um jafnaðargeðseinstaklinga, (eru alltaf í sömu fýlunni.......). En ég verð nú að segja eins og er með mig að ég er í óskaplegu jafnaðargeði, er svo ílla sofin, að ég sigli í gegnum þetta eins og sauður, viðbragðalítil.  Ég sjálf verð ekki einu sinni æst í umferðinni, gott ef ég er bara ekki soldið hættuleg, mér fannst það einhvernveginn í dag, en vel að merkja það var dökkur maður sem lagðist á flautuna sína.

   En ég slapp. Hitti kvennaskólakonurnar í dag, hjá Guggu í Grafarvogi, sat í glerskála, og kaldur andvarinn kom inn um hurðina, og það sem meira var, það var tjörn og grjót á að líta út um gluggann, ekkert gras, bara hraungrjót, sem leit út eins og stuðlaberg. Stórkostlegir 3 klukkutímar.  Á morgunn á Villi afmæli, 15 ár síðan hann fæddist með miklu  brambolti hér í Rvík.

   Á fimmtudaginn koma til mín 10 skólasytur mínar úr hjúkkó, svo það er bærilegt fyrir utan þessa miklu birtu sem inn kemur 0400..................                              

Athugasemdir

[Guðný Anna Arnþórsdóttir, 25.6.2008 kl. 21:47]

Satt segirðu með birtuna, jafnæðileg og hún er per se, getur hún alveg drepið mann. Ég sef með hefðargleraugu úr taui, fékk þau á síðustu öld hjá Saga Class. Ég tými aldrei að fara að sofa í sólinni um miðnætti, hvorki skrokkur né andi eru reiðubúin, og svo að morgni eftir byltur og brambolt, er ég þreyttari en fimmtán fílar. Geyspa frameftir öllum degi en fer að lifna við svona um kvöldmat. Sumsé allt í rugli. Hvernig á annað að vera?

Til hamingju með frænda minn á morgun. Barnið er bara orðið unglingur.