Kuldabolaárstíð, ´hvíldartíð, útsöluvertíð.

   Það er svo makalaust spennandi þetta veður okkar, alltaf eitthvað nýtt og skemmtilegt. Við vitum ekkert hvernig þetta verður á morgunn til dæmis, og það veit sá sem allt veit að ég er ekki að meina þetta í neinu háði.  Dugnaðurinn alveg makalus í okkur Íslendingum, og hvað við tollum hérna, og stöndum af okkur þessa storma.  Það þarf töluverðan húmor í hjarta til að vera Íslendingur, enda erum við ábyggilega langt frá því að vera húmorslaus.

   Ég fór útúr húsinu í gær, mér fannst ég endilega þurfa að koma við í einni búð, og kom þá í þessa fínu lýsingu, sá allt í einu allt í réttum lit, síðbuxurnar mínar voru alveg hræðilegar, ég sá bara að þetta var alveg vita ónýtt, ekki bara orðið mjög þunnt efnið á stöku stað, heldur var gömul lítið áberandi málningarklessa í sama lit og þvottahúsið mitt er.  Þetta varð til þess að ég fór að hugsa, sem er ekki mjög áberandi í fari mínu, en taldi árin, þau voru ansi mörg síðan ég hafði málað þvottahúsið, og mér ofbauð nýtnin, keypti buxur í snarhasti, þe "var ekki lengi að því", beint í nýju buxurnar, hinar í poka, og verða þær ekki notaðar nema í málningarmaníu.  Hvað það er gott að vera í réttri búð á réttum tíma í réttu ljósi, og allt það......., en þetta var ágætt þar sem ég er ein af þeim sem haldin er útsöluáhuga, ein af þeim sem arka af stað, mjög snögglega til að slæða ýmis svæði. Kaupi til dæmis hluti með þessari aðferð, sem er aldeilis gott fyrir kuldabolann sem á næsta leiti er, og það sem mest er í þessu öllu og best, er AÐ HVÍLA SIG RÆKILEGA Á EFTIR.