JÆJA

   þÁ  er nú þessu að ljúka, ekki hefur verið sprengt annað eins á Kársnesinu í fjölda ára, að ég tali nú ekki um  bara allri Reykjavík.  Það er greinilega hörkubisniss í þessu öllu saman og keppni. Erfitt er að draga úr þessu.  Þetta eykur ferðamannastrauminn, og gjaldeyrir streymir inn og allt það.  En ég get ekki varist þeirri hugsun, meðan mest gengur á hversu þessi þjóð hefur komist hjá mörgu sem í heiminum er algengt. Hvað skyldu annars vera margir sem búa við sprengingar daglega þá vegna annarra ástæðna. ?  Hvað skyldu margir ganga á jarðsprengjurnar. ?Hvað skyldu margir verða fyrir sprengjuárásum., næstu daga?   Hvað skyldu margar sjálfsmorðssprengjuárásir verða næsta mánuð?  Við vitum ekkert um styrjaldir, akkurat ekki neitt.  Við erum eiginlega snarvitlaus í þessum efnum, en svona er þetta hjá okkur, og það væri nú gott ef við værum með ein áramót án þessara hluta, bara svona einu sinni.   Við gætum byggt heilan skóla í Namibíu, ég veit ekki hvað við gætum gert við eittstykkimínussprengingaráramót.  Sent þetta fé til einhvers sýnilegs, ekki til styrktar löndum sem eiga í stríði.  Ég sé eftir þessum peningum til Palestínu, ég hefði viljað sjá það fara í eitthvað annað.  Mér bara svo hugsað til hinna landanna ´meðan þetta gengur yfir hér.

   Ég veit að þetta er gaman, og nær eingöngu karlmenn sem sjá um þetta, við höfum á mínu heimili gengið í gegnum þetta skeið, öll fjölskyldan, og krakkarnir, en þarf þetta ekki að verða soldið temmilegra.       (Frú Reykás.....)

Athugasemdir

[Guðný Anna Arnþórsdóttir, 8.1.2008 kl. 21:12]

Ekki spuddning. Ég er svo fegin að þetta sprengjuæði er gengið yfir, að ég ætl´ekki að orðlengja það. Var komin á fremsta hlunn með að flýja land.

[Sólveig Hannesdóttir, 9.1.2008 kl. 01:29]

Kannske með mér til Lissabon þar sem fallegu gluggarnir voru, alveg í hvínandi hvelli.