ENN Á AÐVENTUNNI.

   Hugsanir Jóseps hringsóluðu fyrir honum, en honum leið betur yfir að þau voru komin langleiðina til Bethlehem, hvort sem hún var með verki eða ekki. Hann danglaði í asnana sem hafði lítil áhrif, virtust ekkert mjakast, miðað við hraðann og hamaganginn í fólksfjöldanum.  Öngþveitið var ólýsanlegt, það truflaði hann, allt saman. Braskararnir á hverju horni að keppast við að koma út sínum varningi, á hverju horni strætanna, fólk af öllum ættkvíslum,  öllum kynstofnum, heyrðist ekki mannsins mál, því hver talaði upp í annan.   Virtust samt sem strætin tæmdust Rómversku hermennirnir þrömmuðu gegnum strætin á eftirlitsferðum sínum.     Enn fremur þegar úlfaldalestirnar komu, engu líkara en þegar Rauðahafið klofnaði á sínum tíma. 

   Á þessu róli sínu komst parið frá Nasareth loks í gegnum alla þyrpinguna. Honum fannst þetta frekt fólk, ágengt sem ekkert lét sér koma við.  "Mig Jósep og konu mína Maríu, sem er þunguð, og komin að fæðingu, og erum á leið í skrásetningu í Bethlehem, bæði dauðþreytt og aðframkomin". Nei, það voru engar líkur á samhyggð þarna.

   En það voru bæði Jósepar og Maríur á hverju götuhorni í Jerúsalem þeirra tíma. Og mörg þeirra áttu von á barni, fleiri synir voru að fæðast, og margir myndu verða skírðir Jesú, jafnvel í hverri götu.   Örlög þessara drengja voru ólík eins og alltaf, en trésmiðurinn hafði fyrir nokkru ákveðið þetta nafn.

   Þau fóru frá Jerúsaleg gegnum suðurhlið borgarmúranna, um troðninginn til Bethlehem, og hvað þau voru ánægð þegar á leiðarenda kom.   Auðvitað var vandamál Maríu enn til staðar, því hún ein átti eftir sjálfa fæðinguna, hún ein gat lokið því verkefni sem af henni var ætlast, en hvenær?

   Samkvæmt hinni heilögu ritningu, var Bethlehem borg Davíðs, en trésmiðurinn var af kynstofni Davíðs, Davíðsætt.   Hann hafði misst tengslin við ættingja sína og vini.  Þær kringumstæður gefa okkur vísbendingu um að erfiðleikar yrðu einhvejir þegar að gistingu væri komið og atburðinum þeirra. Það var útilokað að hann gæti gengið að fyrstu dyrum og sagt"Ég Jósep fer þess á leit að barnið mitt fæðist hér inni, og ég vona að húsmóðir hússins bjóði okkur velkominn", útilokað, og þaðan af síður "Gjörðu svo vel, komdu inn, komdu inn, vatnið sýður, línið tilbúið, og vertu eins og heima hjá þér"!!!