LITLA GULA HÆNAN

   Ég þarf ekkert að endurtaka þetta nafn, en sagan er ein af uppáhaldssögunum mínum Hugsið ykkur þessa hænu sem entist til að tína upp þetta fræ, og ferlið tók mörg ár. Ég skil hana vel að hún hafi ekki viljað gefa af brauðinu, loksins þegar það var tilbúið eftir alla þessa landbúnaðarvinnu sem að baki var. En, ég á lítið sameiginlegt með þessari hænu, til dæmis hefi ég ekkert gaman af fræum, ég vil bara kaupa bæði plöntur og tré tilbúin, og helst vel á veg komin. En við eigum það sameiginlegt að hafa gaman af að baka brauð. Að vísu er ég með brauðvél, ég hefi aldrei haft gaman af því að hnoða, sem ég held að hún hafi haft gaman af en örugglega þurft að nota einhvern nágrannann sinn í.

   En þannig er að um leið og það fer að fjölga á landinu bláa, þá fæ ég þessa óskaplegu þörf fyrir að baka brauð, þau eru oft ekkert sérstök, einstaka sinnum hefi ég þurft að fleygja þeim, eitthvað tæknilegt í gangi, ég les ekki nógu vel uppskriftirnar osfrv., en ég held áfram að setja í vélina og ég mala um leið og vélin. Þetta er svo óhemju notalegt. Og svo bíða allir eftir þessu brauði sem stundum er misheppnað, og útskýring mín alltaf sú sama, " æi þetta er ekkert sérstakt", en andstætt gulu hænunni er ég svakalega ánægð ef einhverjir borða af brauðinu mínu sem fjölskyldan gerir auðvitað til að vera með mér í leikritinu.

   Ég bakaði rúgbrauð í kvöld og fer með það til nýju innflytjandanna á Barónsstíg, og ég efast ekki um að því verður hrósað.......Þannig er það bara.

   Golda Meir pússaði alltaf koparketilinn sinn þegar stjórnarkreppa var í Israel, hún pússaði og pússaði þar til hún fékk niðurstöðu hvað til dæmis hún ætti til bragðs að taka á morgunn...

   Kannske er eitthvað í gangi með mig, t.d. hvað dagurinn á morgunn ber í skauti sér. Kannske sá Litla Gula Hænan, að það dugar ekki að vera að væflast í þessari veröld, og eitthvað verði til bragðs að taka akkurat á morgunn nýja deginum sem kemur og fer aftur, ég segi bara "áfram hænur".......