Rannsókarritgerðin hennar Ingibjartar Hjaltadóttur......................

   Var eiginlega sjokk, en virkilega í tíma töluð. Vegna þess að ég fyrir mitt leyti. var farin að finna alvarlega misfellur í hjúkrun aldraðar, og ergelsi og áhyggjur í ættingjum aldraðra, á stofnunum..

   Þetta er alvarlegt mál, og verður að taka á þessu strax.   Og ef einhver mikill mismunur er á heimilum, þá afhverju, í hverju liggur mismunurinn. Og hvað er þá RAIÐ, það mat sem stuðst er við annað hvert ár eða allavega reynt.   Ingibjörg fer smávegis inn á  vistunarmatið, og ég gat ekki betur fundið að það væri ekki nógu gott, við sendum einstaklinga allt of seint inn, og er þá þetta blessaða vistunarmat okkur til fyrirstöðu, sem viljum bara komast inná heimil,þó við séum ekki nógu léleg, eða illa haldin.  Varla batnar okkur ekkert við aldurinn 80 ára, og eigum við þá bara að fara í forgang, vegna aldurs ef við viljum.  Og hvernig gat þetta þróast þá leið að ástand var betra en annars staðar.   Var eftil vill fleira faglært starfsfóklk á einum stað en öðrum.   Ef svo er þá ráðlegg ég miðstyringu á starfsfólki,þetta getur farið út í alvega vitleysu annars. 

   Meðan svona er á ekkert heimili rétt á fleira faglærðu starfsfólki en önnur heimili, nema þau séu þá einkarekin, og fólk greiddi talsvert með sér.

   Skrýtið.

Athugasemdir

[Ragnar Einarsson, 18.3.2011 kl. 00:46]

Gott hjá henni að vekja máls á þessu áður en ritgerðin sér dagsinns ljós, það sýnir að hún ber hag aldraða fyrir því sjock value sem hún hefði fengið síðar.

Greinilega fagmanneskja. (og góð)