AÐ GEFAST EKKI UPP..

   Núna, og hugsa bara "Þetta lagast", halda áfram að kjósa Sjálfstæðisflokkinn, og horfa út í himinngeiminn,  fyrirgefa þeim, sem virkilega ætlast til að þeim sé fyrirgefið, eins og smábarni, og lofa þeim sem biðjast fyrirgefningar að halda bara áfram.   Já já, allt í lagi, ok þá..........  Ef fyrirgefningarbeiðni er ekki merkilegri en það, þá er ég með alrangan skilning á fyrirgefningarhugtakinu.    Fyrirgefningarbeiðni pólitísks afls í aðstæðum sem okkar, ef algert virðingarleysi fyrir því hugtaki, og fyrirgefningunni sem slíkri, og þá manneskjunni í leiðinni.  Ég er auðsæranleg um þessar mundir innan pólitisks ramma umræðna, og er sár út í heilan flokk sem ætlar bara að biðjast fyrirgefningar og halda svo áfram með partýið.   Ég sem ætlaði að biðja heila þjóð afsökunar á því að ég hefði kosið þennan flokk, of lengi.  Fór einhvernveginn  að asnast til að kjósa flokkinn, þar sem önnur öfl í pólitíkinni gliðnuðu, fannst mér.

   Í dag sé ég að það eru fleiri sem geta stjórnað þessu landi okkar en D-listinn, við eigum ógrynni af afar góðu fólki, og við erum öll gott fólk. Allir eru í eðli sínu góðir.

   Í dag er mikið atriði hverjum við treystum, og við getum ekki treyst þeim flokki sem teymdi okkur þessa leið, öðruvísi en undir stjórn annars hóps.   Enginn er þó að segja að D-listinn hafi á einhverjum þrjótum að skipa.  Það er svo leiðinlegt þetta skítkast, og eiginlega mjög gamaldags.  Þetta var í hátísku fyrir 40 árum, í eldhúsdagsumræðum útvarpsins, og í dagblöðum þess tíma.  Jafnvel menn hötuðust vegna andstæðra skoðana í pólitík.

   Það er bráðnauðsynlegt að skipta núna.................................................. eftir áralanga stjórn hægri aflana.