Minnisvarðar............

Minnisvarði operusöngkonu.

 

Og tónskáldsins Grieg.

 

 

 

 

 

Að láta sér þykja vænt um listamenn sína, er góður menningararfur´.  Hjón sem voru að fara í óperuhúsið þetta kvöld lögðu blómsveig við minnisvarða þessarar konu. 

                Friðbjörn aftur á móti hneigði sig fyrir Edward Grieg fyrir framan gamla Frímúrarahúsið í Osló, sem nú er notað sem tónleikasalur fyrir kammermúsik.                                                                                                                                               

HAUST

HAUSTMYND

ORÐSNILLD EINARS MÁS............

   Finnst mér með eindæmum, ég held að enginn núlifandi rithöfundur hefði getað skrifað slíka grein, sem nú kom í Mbl. í dag.   Það er búið að fella svo marga dóma umdanfarna daga, með allskonar orðalagi, og oft mjög lélegu og illu.  Það eru margir sem ekki hafa getað leynt biturleika sínum, og ekki öllum gefið að skrifa þegar svona stendur á hjá þjóðinni.   Góðir skribentar hafa misst sig, látum vera með okkur hin sem erum að skúbba þetta, en allir búast við góðu frá viðurkenndum einstaklingum.   Pistlahöfundar nokkrir gengið aðeins of langt, svo langt að spurning víkur að manni eftir lestra, að um óvönduð vinnubrögð séu að ræða hjá viðkomandi blöðum.    En skrif Einars Más sögðu okkur að þarna var orðsins maður, og aldrei er Íslenskan jafnfalleg, og þegar hún er jafn ljóðræn,sem hún var, í greininni hans í dag.

   Ég vona að allir lesi þessa grein, sér til ánægju, þess efnis, hversu máttugt er,að eiga slíka listamenn orðsins. Ég kann ekki að fjalla um þessa grein pólitískt, en ég get sagt tilfinningu mína, þess efnis að hún er falleg.

   Við eigum marga listamenn, og það er þannig núna með mig, að ég held að ég hafi sjaldan orðið jafnmeðvituð þess sem ég er þessa dagana.

   Við þurfum svo sannarlega á þeim að halda NÚNA......................

FÓLKIÐ Í BLOKKINNI.......................

Þegar við og stelpurnar mínar vorum að lesa Áróru í blokk X, sá ég alltaf svona umhverfi fyrir mér, fallega blokk með gróðri og grasflöt.  Stelpunum mínum fannst þetta sveipað ævintýraljóma, og vildu endilega flytjast í blokk eins og Áróra átti heima í. Þeirra líf var eitthvað svo einfalt, og fullorðna fólkið í þeirri bók hafði virtist vera meiri tíma en við foreldrarnir þá, þeas mín kynslóð, sem hafði í mörg horn að líta eins og vitað er, og skrifað hefur verið um.

   Um þessar mundir er verið að sýna leikritið FÓLKIÐ Í BLOKKINNI, eftir Ólaf Hauk Símonarson, og má ég til með að fara.

  Sögusvæði Ároru í blokk X, er að vísu Svíþjóð, en þessi mynd er auðvitað Noregur, úthverfi í Osló.

KVÍÐI....

   Eins og svo margir kvíði ég fyrir því að lesa viðtalið við Bjrögvin, sem við eigum von á í fyrramálið í Morgunblaðinu.   Ég er ein af þeim sem dáðist að þessum manni, og geri raunar enn.  Ég hefði keypt Landsbankann eins og hann gerði ef ég hefði getað.  Það hefur enginn gefið jafnmikið til lista á Íslandi eins og hann gerði. Studdi eitt og annað, sem aldrei hefði verið hægt að gera án stuðnings þeirra félaga í Landsbankanum.  Honum og hans liði var aldrei neitt illt í huga gagnvart þessari þjóð.  Björgólfur viðraði þá hugmynd að við þyrftum að stofna varasjóð.

   Bankinn var til sölu á þessum tíma. Ísland vildi einkavæða allt, símann, orkuveituna, bankana og ég veit ekki hvað, fyrstur kemur fyrstur fær, það var bara þannig.  Og hver grípur ekki gæsina, þegar hún gefst.   Lögin voru bara röng.  Og hvar voru allir þessir prelátar þá, sem núna eru að segja að allt hafi verið rangt.   Þeir þögðu bara þunnu hljóði...... Hvað var Steingrímur?   Hvar var Ögmundur???, hvar var þessi og hvar var hinn?????????

   Við erum eiginlega frekar grimm, nú á bara að drepa einstaka mann fyrir verk stjórnsýslu landsins, er ekki einum of mikil kúrekastemning í landanum núna?????

   VERÐUM VIÐ EKKI AÐ HLUSTA ALMENNILEGA Á JÓN BALDVIN NÚNA?????

KK, í Kópavogi í gær.

Það var húsfyllir í salnum, og alveg gríðarleg stemning, í gærkvöldi á konsert KK, magnað stuð, og KK tókst að toppa sjálfan sig eina ferðina enn, og var með úrvalsið með sér í gær. Sessunautur minn sem er trymbill, tjáði mér að Kristján væri svo magnaður kassagítarleikari, að hann léti kassann allan hljóma, gæti ennfremur alveg eins verið án trommuleikara þar sem hann hefði svo fullkominn rythma, og hljóm.   Sagði ennfremur að KK væri að öllum líkindum besti kassagítarleikari landsins.

Sjálf varð alveg upptendruð af þessu öllu saman, allri þessari gleði, og frábærum ljóðum Kristjáns, það er eiginlega langt síðan ég hef hlustað á jafnguðfræðilegan texta frá þessum geira tónlistarinnar.   Ekta blues, bluegrass, rokk og rokkaður jass.   Allt á einu kvöldi, því tónleikarnir voru langir, og þeir félagar tóku ekki langt hlé.

Kristján í útliti eins og þjóðvegasöngvari í útliti, og eiginlega mjög svipuð týpa og Clint Eastwood leikari, og var það ekki verra, fyrir minn smekk, ég veit samt ekki til þess að Clinti hafi reynt fyrir sér á tónlistarsviðinu, en sama alúðin lögð við það sem verið er að vinna með.

KK er greinilega ekta listamaður, sem bætir við sig hvert ár.

DISKUR KOM ÚT Í GÆR, SEM HEITIR : SVONA ERU MENN.   

Viðburður í Gamla Bíói, á Sunnudagskvöldið.

   Það er eins með sönglistina og leiklistina, að erfitt er að lýsa hughrifum augnabliksins, en ég held að enginn hafi gengið úr þessu húsi samur og inn.  Þannig var það.  Við eigum gífurlega góða tónlistarmenn, og þessi sýning var afburðagóð.  Allt svo samstillt, og listrænt.  Það vill ansi oft gleymast að upplýsa okkur um þá tónlistarmenn sem starfa erlendis, eiginlega alveg ótækt að ekki eru fréttir endrum og sinnum af þeim listviðburðum sem þeir eru að taka þátt í.   Mig langar að nefna til dæmis Tómas Tómasson, sem þarna söng stórt hlutverk.   Ég minnist þess ekki að um hann hafi verið fjallað í blaði hér, en svo kann samt að vera, ég missi oft af ýmsu, en það má geta þess hér að blaðið OPERA sem kemur út mánaðarlega í Evrópu, og er nánast fjallað um allar óperur sem einhver metnaður er í og auðvitað mest frá stóru húsunum.

   Við höfum lesið um Tómas í þessu riti, og það góða umsögn.  Að fá tækifæri til að heyra Kristján Jóhannsson og sjá, er tækifæri sem ekki alltaf gefst og það í svona mikilvægu hlutverki, og dramatisku.  Það gleymist aldrei.  Maður fyllist einhverri einskærri lotningu fyrir svona túlkun, og spyr sig "Er þetta hægt???"

   Já það var nefnilega það, þetta var hægt, og það söng í eyrunum á mér allan mánudaginn.

   Að komast á svona einhverskonar upphafningarstig,er gott öllum, þegar það gerist, er um afburðafólk að ræða, því tekst eitthvað sem er óútskýranlegt.Því tekst að róta upp í tilfinningum mannsins.

   Þau voru öll góð, en ég nefni aðeins þessa tvo.

AMMA ER HANN AFI HEIMA????

AMMA, ER HANN AFI HEIMA?  spurði Baldvin í símann í gær, ég þarf nefnilega að segja honum brandara.  Bara ekkert annað sagði amma, sem var minnug þess að pabbi hans var mjög fljótur að tileinka sér hina alkunnu Hafnarfjarðabrandarabók.

   "Afi ég þarf að segja þér brandara"

   "Nú, hvernig er hann?"

   "Kennarinn spyr, hvaða spendýr er það sem er alveg tannlaust?"

   "Er eitthvað spendýr sem er svoleiðis?" sagði afi.

    "Já það er langamma".....

    Og var það þetta sem þú varst að læra í leikskólanum í dag.  Þetta er nú meiri munurinn að vera í svona skóla, ég hélt að þú værir komin í trölladeild, og maður væri að læra að lesa og svoleiðis, sagði afi.   En Baldvin var alveg gáttaður á afa sínum, sem var með svona asnalegar athugasemdir, AFI,   ÉG ER AÐ LESA BRANDARABÓKINA.............................

   Baldvin Þór er nýlega 5 ára.

Sendiherra í Noregi..

   Messa var í kirkju Íslendinga í Osló, og bauð söfnuðurinn Sigríði Dúnu velkomna til sendiherrastarfa sinna þar.  Sigríður Dúna er þarna við ræðupúlt, og Arna prestur stendur við hlið hennar og blessaði hennar komandi störf.

   Öflugt starf er í Íslendingarfélaginu þar og fannst mér Íslendingar þó nokkuð áhyggjufullir vegna ástandsins heima.

   Ennfremur er öflugur kór, sem æfir amk einu sinni í viku, og æfir nú stíft fyrir aðventmessurnar sínar.

   Sigríður Dúna er góður fulltrúi Íslendinga hvar sem er, og er hún ein af þeim sem ég hefði viljað sjá í Forsetaembætti okkar.  Hún gæti orðið næst. Diplomat fram í fingurgóma.                                                        

 

 

Selma og afi í andyri kirkjunnar.

MEIRI MENNING........

við auðvitað fengum okkur súpu eftir þessa löngu sýningu, þó að norska krónan stæði í 20 kr íslenskum, en við höfðum verið nægjusöm, vorum tildæmis í stæði, þessa löngu sýningu, en gekk bara vel, það var hægt að hreyfa sig það mikið.þessi mynd sýnir enn eitt verk Ólafs Elíassonar, þetta er einhverskonar textil og ljósið kemur í gegn. Viðburður að sjá það.